شعری از علی نقویان

شعری از علی نقویان

نام 

ندارم

ولی به نام هر گلی که بخوانی سر تکان می دهم.

هر کبوتر که بپرانی

نه اینکه اصلا زاییده نشدم.

در فصلهای طولانی نامم را به ابرها داده ام که ببارد

به آسمان که وسعت دهم

در فصل های طولانی که باد باخود برد

در فصلهای طولانی که برف می بارید

کبوتر می بارید

گل سرخ می بارید

نام

ندارم

 اما هر کبوتر هر گل سرخی که دیدی.

نویسنده مطلب: برنامه نویسی حرفه ای

برنامه نویسی حرفه ای

پاسخ دهید

1 نظر

سارا وفایی  ۱۳۹۴/۰۵/۲۲ - ۲۳:۳۶:۳۴

بسیار زیبا ..