باز هم قصه ی من، قصه ی کم حوصله هاست درد و دل می کنم این بار که وقت گله هاست جاده ها نیز مرا از نفس انداخته اند پای من خسته ی پیمودن این فاصله هاست این طرف تاول پاهای زمین گیر من است آن طرف خط غبار گذر قافله هاست خنده ی تلخ من از گریه غم انگیزت...
چه کسی می بیند؟ که ما از زوایایی نامعلوم در دوست داشتن های کثیف دست داریم و مرگ پیش از آن که در گورستان باشد شاهد همیشگی ماست ما پوسیدن های مداوم را خوب بلدیم با نفس های کشدارمان، عکس های یادگاری و سوئیت هایی با تخت های یکنفره و امید مردی ست در سرزمینی...
شعری متفاوت به نام هفته سوراخ ... شنبه سوراخ یک شنبه سوراخ دوشنبه سوراخِ سوراخ سه شنبه سوراخِ سوراخِ سوراخ چهارشنبه حرکت سوراخ ها پنج شنبه سوراخ ها همه روی راه جمعه همه سوراخ ها در چاه یدالله ...
با نام خدا این بار ... تاریخ را از نو می نویسیم به نام ایران که توش مرده ها را بیدار کنیم تا بتوانیم این گربه را ویران کنیم تا با همگان وطنی بسازیم که بتوانیم به آن علنی بنازیم با دست های بسته ای که می گویند با قلم پیمان بسته ایم که ما سرباز ...
مردم شهر بگوشید..؟ امشب همه ی میکده را سیر بنوشید. با مردم این کوچه و آن کوچه بجوشید. دیوانه و عاقل همگی جامه بپوشید. در شادی این کودک و آن پیر زمینگیر و فلان بسته به زنجیرو زن و مرد بکوشید. امشب غم دیروز و پریروز و فلان سال و فلان حال و فلان مال ک...
آه جهان ... و من ایمان دارم که دوتاست مثل آن گوی سیاه که تو در حلقه ی چشمان خمارت داری دو جهان کروی برچلیپای رخت به توازن ، همه هستی مرا تنگ گرفتی در بر دو جهان ابدی در نگاهی که قیامت دارد و خدایش که یکی ست و در آن هر دو جهان قاب تصویر من و جوهر من عشق...
شعر کج نیستند از طاهره صفارزاده مشاهده متن کامل در ادامه مطلب... کج نیستند این جماعت اَفرا از بیم سایه خم شده سر به هم آورده تکیه بهم داده اند اَفرای تک کز چارسو به نور رسیده آرام و راست بر پا ستاده و پشتوانه ی تنهائی بنیاد سربلندی اوست...
برف پاک کن ها دست تکان می دهند بر سه شنبه برف می بارد دست تکان می دهیم: خداحافظ ... . برف پاک کن ها از روی تو برف سه شنبه را می روبند من دست تکان می دهم نقش تو را پاک می کنم: خداحافظ ... . بر جاده های خالی برف می بارد و برف پاک کنی دیوانه وار به این سو...
ما دو مطلق بودیم، دو مذهب، که در خم کتاب های مقدس گم شدیم با عطر گیج خاک های کهنه ما دو کودک بودیم، دو خسته، که ریشه های خود را جویدیم ما دو مطلق بودیم. ... گاهی شعاعی سبز از ته فکرم عبور می کند و در نیمه ی ناپیدای من پخش می شود میان حروفی که قربانی خد...
من یک سایه ام نمی دانم چه کسی زیر ماه راه می رود اما هر که هست سرش گیج می رود. .. از ادامه بودن هر چه لذت نمی برم لذت نمی برم اما از این ماست موسیر و شاعران نایاب و سیگار نمی شود گذشت! ... شجاع ترین آدم کسی است که وقتی از خواب بلند می شود جرأت به یاد آ...
شعر سبک شدم از پگاه احمدی مشاهده متن کامل در ادامه مطلب ... سبک شدم شبیه یک کرکس که هیچ چیز، جز لاشه، پشتِ سرش نیست سبک شدم مثل پلی که لاشه اش از ته شکست یکی به قیچی زد، موها و آینه ها را برید و هفت قلم، خون کشید شبیه دوری ام از خِلت نفت شبیه مرگِ تو ...
و عشق را کنار تیرک راه بند تازیانه می زنند عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد ... روزگار غریبی است نازنین ... آن که بر در می کوبد شباهنگام به کشتن چراغ آمده است نور را در پستوی خانه نهان باید...
این جایی که ایستاده ام کامیون پیچید شب زیر لاستیک هایش صدایی داد صدایی که موقع عید ماهی قرمز با بال هایش در تنگ پخش کرده است اما سال هاست که ماهی قرمز نداریم سال هاست که یک آرزو را رها کرده ام آرزوی رانندگی در جاده ای بر روی کوه های سر سبز و سبز با کام...
حفظ کن فاصله را تا به تو عادت نکنم به زن توی غزل هات حسادت نکنم حرف ها دارم و یک عمر نباید بزنم طبق معمول برو زود که فرصت نکنم طبق معمول عذابم بده تا شک نکنم عاجزم، پیش تو احساس شهامت نکنم زندگی بیشتر از ظرفیتم طول کشید دور کن اسلحه را تا که حماقت نک...
یک بوسه و یک چای، هوا هم برفیست با خطبه ی چشمت همه چیزم شرعیست گرمای تنت چه آتشی بر پا کرد با بوسه ی تو افت فشارم حتمیست چشم های تو عجب کهنه شرابی دارد به تو وابسته شدن خانه خرابی دارد آخر از حسرت دیدار تو من می میرم عاشقی هم بخدا حق و حسابی دارد تو که...